Eigen Mening

Grimaldo is de getalenteerde clown van het circus. Haar lichaam is gevonden in haar woonwagen, waar iemand haar wurgde. Al snel dient de eerste verdachte zich aan, want Grimaldo was een hartenbreekster, iemand die bovendien op anderen neerkeek. Ze had een affaire met Hector, de dompteur. Diens vrouw Nicole was daar niet blij mee. Maar zij is niet de enige die in aanmerking komt. Ook met andere mannen had Grimaldo korte of langere tijd een verhouding, waaronder met trompettist Stephan Fischer. En er speelt meer. Circusdirecteur Kramsky is niet bepaald populair. Hij blijkt zelfs al een vervanger voor Grimaldo klaar te hebben staan, iemand die onmiddellijk haar plek kan innemen. Immers: the show must go on!

De keus voor het circus als decor, is een goede, want het geeft dit boek meteen een bijzondere sfeer mee. Er zijn voorstellingen. Tussendoor wordt er geslapen, worden er beesten gevoerd en wordt er getraind. En tegelijkertijd proberen De Cock en zijn assistent Vledder een moord op te lossen. Misschien is de cover van De Cock en de moord in het circus al te vrolijk, maar het roept wel een gevoel op dat bij deze roman past. Römer schrijft daarbij met een prettige dosis humor. Hoewel het boekje veel weg heeft van de authentieke De Cocks van A.C. Baantjer, zijn de verschillen ook zichtbaar. Dokter Den Koninghe, de schouwarts, is heel wat spraakzamer bij Römer. En commissaris Buitendam stuurt De Cock twee keer weg ('D'r uit!') zonder goede aanleiding.

Het zou bijna een studie waard zijn te onderzoeken hoe er door de jaren heen in de boeken over De Cock gedacht wordt over prostitutie. Ook Baantjer maakte daarin een ontwikkeling door. Als ik het me goed herinner: van kritisch naar ruimdenkend, en terug naar kritisch. Römer keert terug naar oude tijden, waarin men prostitutie zag als een sociaal doel. Sociaal, voor wie? Zo zijn er meer verschillen te ontdekken. De fan van de boeken over De Cock zal echter genoeg terugvinden van de oude serie van Baantjer om te genieten van dit deeltje.